elem-ebtat

[elem-ebta:t]

1) Ýyrtyk-ýirik, eleşan.

∙ Eşigi elem-ebtat adam.

2) Aljyraňňy, howsalaly.

∙ Munuň üstesine-de Garlynyň elem-ebtat bolup gelmegi onuň zähresini ýarypdy. (B. Seýtäkow, Gyz Salgydy)

∙ Hoşgeldi oňa: --Ýeri, elem-ebtat bolup gaçmaň näme?! -- diýdi. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)